View master.
Als man wordt het moeilijk om openbaar enige vertedering te laten blijken bij het beeld van een lief meisje. Maar kijk, ik maal er deze keer niet om.
Toch vraag ik eerst, beleefd en braaf, aan de mama of ik een foto mag nemen. Het mag, want na mijn uitleg dat ik die knoppetjes zo ongelooflijk lief vind, kan ik niets meer misdoen. Klik. Ik heb de view master, maar niet haar oogjes. Twee dimensionaal kijkende ogen in de view master. Kijkend naar wat wij keken in onze jeugd, intussen zowat een halve eeuw geleden, en nu te koop op de rommelmarkt.
Comentarios 0
Borrar comentario
Borrar comentario y respuestas